Mag ik wat vragen?

“Ik weet niet of mijn coachvraag wel past bij dit coachtraject…”. Vragend kijkt ze mij aan. “Stel eerst de vraag maar eens”, antwoord ik haar. Ze legt uit dat het iets persoonlijks is, iets uit haar verleden waar ze tegenaan loopt.

Ik ben als coach binnen dit team aangesteld om het team te helpen in hun professionele ontwikkeling. Ze hebben een roerige tijd achter de rug en kunnen met trots zeggen dat er nu een volwassen team staat. Hoe mooi is het dat de mogelijkheid wordt aangeboden om niet alleen te kijken naar wat er verbeterd kan worden, maar dat er ook aandacht besteed wordt aan het ontwikkelen van iemands potentieel.

Ik leg uit dat we kijken naar wat ze nodig heeft om de beste versie van haarzelf te zijn. Als privé in balans is, heb je op je werk meer ruimte om te schitteren in je vak. Aan het einde van het coachtraject heeft ze zichtbaar meer ruimte en kijkt ze op een hele andere manier naar haar baan en toekomst. Ze kan haar eigen pad weer kiezen. Ze sluit de gesprekken af met de zin “Er is een last van mijn schouders gevallen”.